Robert de Niro heeft de afgelopen dagen voor veel opschudding gezorgd door het plotseling terugtrekken van een onthullende documentaire over fraude binnen de CDC (Center for Disease Control and Prevention) rond vaccinaties, uit zijn filmfestival Tribeca.
Eerder was nog niet duidelijk wie er druk op hem heeft uitgeoefend, maar de stukjes van de puzzel vallen nu op hun plek.
We zijn enkele dagen verder, na de toch wel schokkende mededeling van Hollywood acteur Robert de Niro dat hij een ontzettend belangrijke en onthullende documentaire over het wegmoffelen van het verband tussen vaccinaties en autisme door de CDC, uit zijn Tribeca Film Festival had geschrapt.
Een paar dagen verder, waarin meer informatie boven water is gekomen, niet alleen over waarom De Niro dit waarschijnlijk heeft gedaan, maar ook over de innige relatie die er bestaat tussen Hollywood en Big Pharma.
De auteur Jon Rappoport die al jaren niet alleen schrijft over medische misstanden, maar ook heel goed is ingeburgerd in Hollywood, geeft een illustratief voorbeeld over hoever dit alles gaat.
Hij benaderde onlangs een man die in Hollywood en omstreken bekendstaat als een medisch fondsenwerver. Iemand die erin slaagt om grote bedragen los te peuteren bij mensen voor medische doeleinden.
Rappoport wilde hem testen en vertelde de man dat hij een filmscript had over moorden in Amerika die door de medische wereld werden veroorzaakt. Moord op echt grote schaal.
De man keek hem aan en begon toen langzaam te glimlachen. Hij schudde zijn hoofd en zei: “Je neemt mij in de maling nietwaar?”.
“Ik durf met jou een weddenschap aan te gaan waarbij ik mijn huis inzet en jij één Dollar dat deze film nooit gemaakt zal worden”. Rappoport speelde het spel mee en vroeg de man waarom hij dan dacht dat deze film nooit gemaakt zou worden.
Hierop kwam het volgende antwoord: “Wij en de mensen van de film slapen in hetzelfde bed. Wij zijn al heel lang gelukkig getrouwd. Nu kom jij opeens en gaat mij vertellen dat de ander is vreemdgegaan en dat wil jij publiekelijk bekend gaan maken. Hoe denk jij dat wij gaan reageren?”.
Er is één iemand die deze vraag kan beantwoorden en dat is Robert de Niro. Niet alleen vormt hij uiteraard onderdeel van het Hollywood wereldje, maar ook heeft hij met zijn Tribeca Film Festival duidelijk de verkeerde partner aangetrokken.
Al vanaf de oprichting is één van de financiers en zogenaamd “founding partner” van dit festival de Alfred. P. Sloan Foundation.
Via de website van Zen Gardner komt de nodige informatie boven water aangaande de oprichter van deze stichting en de doelstellingen.
Alfred Sloan was de vroegere baas van General Motors, vanaf de jaren twintig tot en met de jaren vijftig en stond bekend als een Nazi collaborateur met de daarbij horende karaktertrekken. Sloan haatte zowel zwarte mensen als Joden en onderhield nauwe banden met alles rond eugenetica oftewel rassenverbetering. Wat dat betreft leek de man veel op een Bill Gates van tegenwoordig.
De Sloan Foundation vertoont ook duidelijke overeenkomsten met de Rockefeller Foundation. Beiden zijn gebrand op een reductie van de wereldbevolking en houden zich in de achtergrond bezig met het ontwikkelen van vaccins die hun doelstellingen kunnen bespoedigen.
Daarnaast is de Sloan Foundation in ieder geval een belangrijke aandeelhouder (geweest) van het farmaceutisch bedrijf Merck.
De huidige bestuurder van de Sloan Foundation, Paul Joskow, is een bekend lid van de wereldelite en vervult een belangrijke rol bij één van hun organisaties, de Council on Foreign Relations (CFR).
Dit is dezelfde club waar ook de corrupte banksters van Goldman Sachs en de Federal Reserve lid zijn. Deze elitaire rassenverbeteraars zoals ook een Bill Gates willen de planeet bevrijden van overbevolking, waarbij uiteraard vaccinaties een sleutelrol spelen.
Mike Adams van Natural News gaat zo ver om Robert de Niro te vergelijken met Hitler’s vertrouweling Joseph Goebbels, waarbij De Niro zich volgens Adams opwerpt als de Tribeca Propaganda Minister van Waarheid. Hij doet dit dan door onafhankelijke filmmakers het zwijgen op te leggen.
Adams trekt de Nazi vergelijking nog verder door met te zeggen dat wat hier gebeurt gelijkstaat aan de boekverbrandingen zoals de Nazi’s die uitvoerden.
De vergelijking gaat in zoverre op dat men er nu, net als toen, alles aan doet om de waarheid ver van burgers weg te houden.
Natuurlijk heeft Robert de Niro vanaf het begin geweten met wie hij zich heeft ingelaten. Maar, in plaats van hem af te schilderen als een soort Joseph Goebbels is hier waarschijnlijk sprake van een geweldig stuk onderschatting door Robert de Niro.
Aangezien hijzelf een autistisch kind heeft, spreekt de materie en het onderwerp naar zijn eigen zeggen, hem en zijn vrouw aan en heeft hij daardoor misschien zonder van te voren goed na te denken over de implicaties richting aandeelhouders, deze film in eerste instantie toegelaten op het festival.
Gezien de achtergrond van zijn partner, de Sloan Foundation, in het festival is er maar weinig fantasie voor nodig om te bedenken op welke manier dit soort types hem hebben bewerkt.
De censuur gaat nog verder want zelfs een interview met de producent van de film, Del Bigtree, met ABC World wordt weg gecensureerd. Hierna volgt alsnog de onbewerkte versie daarvan. Niemand heeft de film nog gezien en de kritiek echoot nu al de wereld rond. Ieder weldenkend mens kan begrijpen dat een recensie over een film die nog niet eens uit is een onmogelijkheid is. Pure propaganda en censuur dus.
Zelfs Johannes van Dam begreep dat hij eerst in een restaurant moet hebben gegeten voordat hij een cijfer kan uitdelen voor de kwaliteit van het eten.
Bewust Worden 